0

Ένας διαφορετικός τρόπος αντίληψης και επεξεργασίας της καθημερινότητας

Το σύνδρομο Άσπεργκερ είναι μία διαταραχή η οποία σχετίζεται με τον τρόπο με τον οποίο το άτομο αντιλαμβάνεται και επεξεργάζεται τον κόσμο και αλληλεπιδρά με άλλα άτομα.

Ανήκει στις διαταραχές αυτιστικού φάσματος, όμως τα άτομα με σύνδρομο Άσπεργκερ έχουν λιγότερα προβλήματα στη λεκτική επικοινωνία και καλή νοημοσύνη.

Αντιμετωπίζουν δυσκολίες σε τρεις περιοχές:

  • Στην κοινωνική αλληλεπίδραση
  • Στην κοινωνική επικοινωνία
  • Στην κοινωνική φαντασία

Δυσκολίες στην κοινωνική αλληλεπίδραση  σημαίνει δυσκολίες στις κοινωνικές συναναστροφές και στις κοινωνικές σχέσεις. Θέλουν να κάνουν φίλους δυσκολεύονται όμως να ξεκινήσουν και να διατηρήσουν φιλίες.

Οι κοινωνικοί κανόνες συμπεριφοράς είναι συχνά ακατανόητοι με αποτέλεσμα συχνά να συμπεριφέροντε  ακατάλληλα, να απομονώνονται και να αγχώνονται στις κοινωνικές συναναστροφές.

Οι δυσκολίες στην κοινωνική επικοινωνία είναι δυσκολίες στη συναισθηματική και κοινωνική έκφραση. Πρόκειται για δυσκολίες στην κατανόηση της γλώσσας του σώματος, δυσκολίες στη συζήτηση, κυριολεκτική κατανόηση και έκφραση του λόγου, δυσκολίες στην κατανόηση του χιούμορ και χρήση λόγου, ο οποίος είναι περισσότερο τυπικός και σχολαστικός και λιγότερο επικοινωνιακός.

Οι δυσκολίες στην κοινωνική φαντασία σχετίζονται με τη δυσκολία τους να φανταστούν ή να προβλέψουν την εξέλιξη μιας κοινωνικής επαφής ή ενός καθημερινού για άλλους κοινωνικού σεναρίου. Δεν μπορούν να ερμηνεύσουν τις πράξεις των άλλων, να κατανοήσουν τα συναισθήματα και να μπουν στη θέση του άλλου. Έχουν περιορισμένα και ιδιαίτερα ενδιαφέροντα και παιχνίδια με τα οποία ασχολούνται επαναλαμβανόμενα και σχολαστικά, σχεδόν εμμονικά.

Χαρακτηριστική είναι η εμμονή και με τη διατήρηση της ρουτίνας τους και του προγράμματος τους. Ξαφνικές αλλαγές τους δημιουργούν άγχος και αναστάτωση. Αυτό σχετίζεται με την έλλειψη προβλεψιμότητας και τις δυσκολίες στην ευελιξία της σκέψης τους.

Προβλήματα συμπεριφοράς στο σχολείο

Όλες αυτές οι δυσκολίες δημιουργούν σε διαφορετικό βαθμό προβλήματα συμπεριφοράς στο σπίτι αλλά κυρίως στο σχολείο. Κάποια παιδιά θα μπουν σε διαγνωστική διαδικασία εξαιτίας των προβλημάτων συμπεριφοράς στο σχολείο.

Ακόμα και τα πιο ικανά άτομα έχουν δυσκολίες να κατανοήσουν την ουσία της κοινωνικής συναναστροφής, δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το καλό λεκτικό τους επίπεδο για αληθινή αμοιβαία επικοινωνία και έχουν άκαμπτη συμπεριφορά.

Δεν τους ενδιαφέρουν οι συνέπειες των πράξεων τους προς τους άλλους ανθρώπους πιθανότατα λόγω της ανικανότητας τους να μπουν στη θέση του άλλου και να προβλέψουν τι θα γίνει μετά.

Η συνήθειά τους να λένε ακριβώς αυτό που νομίζουν μπορεί να παρερμηνευτεί ως αναίδεια ή κακή συμπεριφορά.

Συνήθως δεν είναι δημοφιλή στο σχολικό περιβάλλον, επειδή δεν μοιράζονται τα ενδιαφέροντα των συνομηλίκων τους και επιλέγουν να μιλούν συνεχώς για τα δικά τους, συχνά εμμονικά ιδιαίτερα ενδιαφέροντα.

 

 

Τι θα μπορούσε να βοηθήσει ;

Θα είναι βοηθητικό  να αναδειχθούν από το οικογενειακό και το σχολικό περιβάλλον οι ιδιαίτερες γνώσεις και δεξιότητες του παιδιού και να χρησιμοποιηθούν για να τονώσουν την αυτοεκτίμηση του ίδιου του παιδιού και τη δημοφιλία του .

Αυτό που σίγουρα δε θα πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι το βασικό πρόβλημα δεν είναι ασθένεια αλλά ένας διαφορετικός τύπος οργάνωσης του εγκεφάλου. Αυτός ο τύπος οργάνωσης έχει μειονεκτήματα έχει όμως και πλεονεκτήματα. Κανένας δεν είναι καλός σε όλα. Αν βοηθήσουμε το παιδί να ανακαλύψει τις ιδιαίτερες περιοχές ενδιαφέροντος, σε τι είναι καλό, ποια είναι τα ιδιαίτερα ταλέντα του και τα αναδείξουμε σίγουρα θα έχουμε πιο προσαρμοσμένα και ευτυχισμένα παιδιά.

Η σημασία της διάγνωσης , η οποία πρέπει να γίνεται από έμπειρους ειδικούς παιδοψυχιάτρους,  είναι καίρια διότι σχετίζεται με τη γνώση γύρω από τα χαρακτηριστικά του συνδρόμου, την κατανόηση του ατόμου από το περιβάλλον του και την παροχή εξατομικευμένης φροντίδας για την καλύτερη προσαρμογή στο οικογενειακό, σχολικό και εργασιακό περιβάλλον

 

Αναστασία Λαμπρινού

Λογοπεδικός

Περιοδικό ΑΣΤΡΟΛΟΓΟΣ